Kim derdi ki sevgili arkadaşım Murat ile üniversitede aynı tiyatro sahnesinde rol alırken bir gün çocuklarımız aynı gün doğacak, aynı tarihte kutlama yapacak ve pastalarını da ben yapıcam...

Malum o zamanlar pastacı olmak gibi bir hayalim, planım, bi ihtimalim falan yok, plaza insanı olacaktım güya:))

Ama işte hayatın tatlı tesadüfleri, sürprizleri, yol ayrımları bu kez Murat ve Mehtap’ın biricik kızları tatlı İpekciğime pasta yaptırmış oldu bana:)

Daha nice sağlıklı ve mutlu yaşların olsun inşallah prenses, analı babalı büyüyesin.

En yakın zamanda Uraz’la da tanışmanızı isterim.

İyi ki doğdun:))